Din toplumları hipnoz eden bir kişiliğe bürnebiliyor yanlış ellerde.. Bir yerde sürekli aynı kavramdan bahsediliyorsa orada o kavram yoktur.. Özgürlük, sevgi, inanç!... O kadar ilginç yaratılmışız ki bazen yaratıcının pek de adil davranmadığını düşündüğüm olduğu doğrudur. Aklımda çocukluğumdan kalan küçük bir sahne var, oyuncaklarımı bir araya toplayıp onlara hükümdarın kim olduğunu göstermeye niyetlendiğim bir sahne. Aklımca odanın içinde belli hiyerarşik alanlar oluşturmuştum. Hangi bebeğimi nereye koyarsam orada kalmaya mahkumdu, benim isteğim olmadan hareket etmesi imkansızdı. Şimdi kurgudaki eksiği fark ediyorum, kavrama-yorumlama yetenekleri. Herşey nerede durduğun ile alakalı değildi, nasıl baktığın, neyi hangi koşullarda kabullendiğin, ne kadar sorgulayabildiğin de çok önemliydi. Ve maalesef din bazılarının afyonu olmak durumunda.
Uyan ve sahip çık, hem kimliğine, hem değerlerine, hem yaratılmışların en yücesi insana diye haykırasım var bu ara...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder