Gereksiz uzamış kötü bir rüya bu, uyanmayı beklediğim.. Her geçen gün daha çok korkuyorum. Bütün gücüm çekilmiş gibi vücudumdan. Yaşam enerjim, hayata savaşım, kaygısız kahkahalarım...
Şimdi herşey daha anlamsız. Ölüm var mış! Öyle durup dururken, sen her gördüğünde birlikte olduğunuz için ve bu birlikteliğin uzun yıllar devam etmesi için dua ederken... Hayat bir varmış bir yokmuş.
Insan her şeye direnebiliyor, her olumsuzluğa rağmen ayakta kalabiliyor, hep kendini avutacak birşey bulabiliyor da, bunun çaresi yok. Eli kolu bağlı, kurtulmak için debelenmeye çalışmasının bile boş olduğunun farkında öylece kalakalıyor...
Diyeceğim o ki, her an son an.. Her kucaklaşma bir veda.. Sıkıca sarılmak gerek sevdiklerine...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder