Yüzyıllar boyu yaşanmış öğrenilmiş bir sürü kavram var. Bilgi ve tecrübenin nesiller arası aktarılması gerek.
Ama öyle kitaplarla ya da genetik kalıtımla değil, soluduğumuz havayla...
Şöyle ki bilgi ve tecrübe genler ile aktarılsa yalnızca soy kütüğündeki insanların bildiği kadarını biliriz. Kitaplar, yazılmayan tecrübelerden asla haberdar olamamamıza neden olur, bunun yanında bir insan ömründe maksimum kaç kitap okuyabilir ki!..
Dediğim gibi, bilgi birikiminin, tecrübelerin (bulut sistemlerde olduğu gibi) atmosfere bırakılabiliyor olması gerekiyor. Bu sayede, bireyler dünyada yaşamış olan tüm insanların bilgi birikimine sahip olabilirler.
Nerden geldik buraya peki?
Az önce "life time value" kavramını kendi keşfetmişçesine sevinen bir tweet okudum. Yıllardır kullanılıyor bu kavramlar. Yıllardır bir çok çalışma yapıldı marketing üstüne. Başarılar kadar başarısızlıklar oldu.
Yalnızca kendi yaptığımız örnekler kadar bilgi sahibiyiz, bir de araştırıp öğrendiklerimiz kadar.
Düşündüm de, Big Bang'den beri böyle bir birikim olmuş olsaydı herşey daha güzel olabilirdi!
Belki de olmazdı, bilemedim :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder